Hayat sana kırgınım ben
Aldırış etmiyorum artık
Hiç bir şeyi hem de.
Sevmeyi ne de sevilmeyi
Ne bir iyilik ne de zalimliği...

Bense; Herkesi kendim gibi sandım
Beyaz bir gelinlik gibiydin sen hayat
Tertemiz duru bir deniz suyu görüyordum aslında
Dokunamadım ne suyuna ne zerrelerine
Ne de beyazlığına gönül bağının
Bak, bana bir iyilik yap
Hayatın siyah satırlarında kaldım
Daldım çamurlu yollarına
Bir geceyi bir de seni anlayamadım hayat
Neden yalnızdır diye düşündüm durdum
Benim gibi bu insanlar
Hoş sen zaten yalnızdın...

Sevmeyi düşündüm olmadı
Ağlamayı hele hiç beceremedim
Bir dövmeyi kendi kendime
Umutlarım vardı benim de kendime göre
Şimdilerde hepsi yok oldular
Bana oyun oynadılar
Yanıldım ben de bir ömür boyu
Hani nerdeler
Biliyorum hayat...

Sana da borcum var
Bir yaşam borcum kaldı
Kendime bir de insanlığım
Ödeyebileceğim kredim ise hiç kalmadı sana
Bu iyiliğini unutmayacağım
İznin olursa gideyim artık
Gideyim ben de
Hayat...

Behçet Bük Eskişehir
19.7.2018