(Keşke, “vefa”kelimesi bir semte ad olarak verilmeseydi)

Sen Nil renkli bahardın erguvan ıtırlı naz
İstanbul payitahttı en efsane hâline
Boğaz’ın maviliği olurdu sana niyaz
Ben şiirler yazardım İstanbul nihaline
Vefa bir semtin adı sende bulunmayan sır
Kızkulesi emsalin Üsküdar’a muasır


Adını suya yazsam gülümser bin bir gece
Lâlelere mihmandar kaç asırdır lâlezar
Dilimde dua olur adında iki hece
Ayrılık namesine göz süzer azar azar
Vefa bir semtin adı sende bulunmayan sır
Kızkulesi emsalin Üsküdar’a muasır


Erguvanlar açılır İstanbul’da nisandır
Mihrabad korusunda hâlâ ayak izin var
Merhaba dediğin an bende en güzel andır
Koca şehr-i İstanbul senle anlamlı diyar
Vefa bir semtin adı sende bulunmayan sır
Kızkulesi emsalin Üsküdar’a muasır


Minareler düş görür cümlesi elif misal
Kurtuluşa çağırır günde beş vakit bizi
İçinde sen olunca gerçeğe döner masal
Adın ki şiir olur dudakta kalır izi
Vefa bir semtin adı sende bulunmayan sır
Kızkulesi emsalin Üsküdar’a muasır


Nil gün ile birleşir ad olur bir periye
Bestenigâr şarkının güftesi daim nigâr
Sen gittin hüzün kaldı anılardan geriye
Mecnun çöllerde mihman Leyla gönlündeki yâr
Vefa bir semtin adı sende bulunmayan sır
Kızkulesi emsalin Üsküdar’a muasır
15.07.2018 İbrahim Kilik