Bahardan kalma son yaprak düştü önüme bugün
Hangi cümlenin sonundan kopup gelmişti
Gül bile dalını terk etmişti
Acaba yorgun haliyle rüzgardan ne dilemişti?

Hoşgeldin
Ne kadar narinsin
Kaç asi rüzgara direndin
Ben anlarım seni bilirsin...

Hüznüm getirmiştir seni bana
Güz dönemi çoktan teslim oldu bu bahara
Alıştım ınatsız yaşamaya
Bugün benim değil
Hatta bu yazlarda...

Gürültüsüz süzüldün dallara kayıtsız
Bu bahar herkese inan vefasız
Güvenmeyi denemek zaten imkansız
Gitme hemen
Kal biraz daha sonra vedalaşırız...

Anlatacaklarım için sabrın var mı bilmem
Çok söylenir oldum gürültülü içimden
Kırılmış, sararmış sen gibi hikayem
Belki sende haklısın ısrar edemem...

Bir cam kenarı
Bir gökyüzü akşamı
Uğultulu bir de şarkı
Dinleme vakti aynı yalnızlığı...

Bir kelebeğin kanadına emanet ediyorum seni
Düşünceli bir çift ayakkabıya
Henüz öksüz olan sarısız toprağa
Bir kaç vakit kaldı güz/bahara...

Aybüke (bugün bu yaprakla konuştum)