Karanlık odada oturup seni düşünmek
Bana iyi geliyor ya da böyle olduğuna
Kendimi inandırıyorum bilmiyorum
Seninle geçirdiğimiz o kısacık
Zaman dilimlerini hatırlamaya çalışıyorum.

Neler konuştuğumuzu,
Ben konuşurken bana nasıl baktığını,
Gülerken gözlerinin etrafında oluşan
Gökkuşağı renk cümbüşleri
Kafanı hafifçe arkaya doğru atışını,
Kısa saçlarının yüzünün güzelliğini
Nasıl ortaya çıkardığını
Hepsini, her şeyi, en ufak ayrıntısına kadar
Anımsamaya çalışıyorum..

Gözümü kapatıyorum,
Görüntü gözümün önünde yanımda oturmuşsun,
Sakin dikkatli bir biçimde bir şey anlatıyorsun,
Gözlerinin içine bakarak seni dinliyorum
Özgüven sahibi biri olsaydım,
Bir korkak olmasaydım,
Piyano çalmayı biliyor olsaydım
Ekranın aydınlattığı klavyenin tuşlarıyla
Sana bunları yazıyor olmazdım.

Neyse beni boş ver yine hayallerim
Sen nasılsın, uzaklardaki sevgilim
Günün birinde yeniden görebilme dileğiyle.
Seni çok ama çok seviyorum özledim de..

Sami Arlan..