3
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
794
Okunma
8888 TB 14
saba makamıyla başlayan günün
ikinci yarısı,
mevsim yaz
hava’n rüzgarlı
sen ki aşk karnemin
bir ilk bahar kırığı!!
saray inşa edecek münasip kalpler arıyorduk o zamanlar
bakışlar, fizibilite çalışması yaparken bir yandan
diğer yandan gece konan her barakaya ruhsat alıyorduk gün ışığından
hatırla,
havadan sudan başlayan mevzular
dalınca derine
nefesini tuttuğumuz her susuşun boğumundan
düğümleniyorduk biz bize
hayatımıza iyiden iyiye nüksedecek alışkanlığın
pişmanlığın asla fayda etmeyeceği kudurmuşluğuna giden o yolda
payına sen
paydasına “biz” denilen tuhaf bir ikilemin
denklemiydik seninle
şimdilik üstteki bölümü es geçebilirsin
eminim ki sen
fransız’cayı da sökersin
hani kırıkları saklayacak adamakıllı bir sığınak bulamazdım ya eskiden
kalbindeki sınıfta kalmak adına yaptığım ve en sevdiğin renge boyayıp
parıldayan aksinde kendimi inandırdığım
yalandım sadece
şimdi eylülün sesini duyar gibiyim dudaklarında
ama başka bir kalbin
kitabıyım unutma..