Sen vücudumun bal’ısın
Yüreğimi süsleyen yağsın
Damarımın içinde kansın
Evlatlarının canısın Annem

Yaşadığım ömrün varısın
Yeşil dalımın yaprağısın
Beyin zekâmın mimarısın
Sen babacığımın yârisin Annem

Sen Temmuz sıcağının kar’ısın
Çok çalışkansın ve carısın
Zemheri kışında sıcağımsın
Benim himayecim koruyanımsın Annem

Sen beynimin şuurusun
Üzerimde hakkın nurusun
Sana kötü söyleyen dil kurusun
Sen doğruda hak yolcususun Annem

Beni sırtında çok gezdirirsin
Ak göksünden süt emzirirsin
Ağlarken bile beni güldürüsün
Sen bu ömrümün varısın Annem

Ekmeğim yemeğim elinle
Bu dilimi öğrendim dilinle
İlk defa seni ben bildiğimde
Hep yanımdaydın Güzel Annem

Sen aç yattın ben ise tok
Gecelerde sana uyku yok
Annelerde merhamet çok
Hakkın hiç ödenmez Annem

Senden aldım Kültürümü örfümü
Sen öğrettin Dinimi Türklüğümü
Yoluna feda ederim Bütün ömrümü
Canımın parçasısın sen güzel Annem.


5 Mayıs 2001 İsmail DETSELİ