KARPUZUN HİKAYESİ
Çocukken 18 li yaşlarda masal hikaye şiirler yazmıştım. Yerel Tokat Sesimiz Gazetesinde çıkan bu şiirler 35 yıl önce ilgi görmüştü. Dosyamda bulunca sizlerle yeniden paylaşayım dedim. Bakarsınız bunları kitap yaparız da çocuklara da faydalı olur.
Benim nasıl meydana geldiğimi,
Nasıl büyüdüğümü ,
Nasıl kan kırmızı olduğumu,
Hiç düşündün mü çocuk?

Ben bir kapuz çekirdeğiydim.
Ben hakikaten küçük çekirdektim.
Yani tek bir kapuz çekirdeğiydim.
Bir karpuzun yüzlerce çekirdeğinden biri.

Beni bir amca toprağa gömdü.
Ardından toprağı basıp dövdü.
Üzerime bir tas da su döktü.
Ağır ağır yeşerip kök saldım işte.

Çıktım bir gün gün ışığına.
Çıkmıştım küçücük bir tarlaya.
Tarla da yakın hemen yola.
Salatalıkta benimle kolkola.

Çiftçi amca büyüyünce çapaladı.
Yanımda yaban otları ayıkladı.
Beni haftada bir de suladı.
Bana çocuğu gibi baktı.
Ben büyüyordum ağır ağır.
Bir iki tane çiçek de açıyordum.
Yavaş yavaş boy atıyordum.
O zaman çok neşeleniyordum.

Biraz daha biraz daha büyüdüm.
Ağır ağır büyüyüp büküldüm.
Tarlada yalnızlıktan sanki öldüm.
Günler böylece geçip gitti.

Bir gün top kadar oldum.
Kan kırımızı renkle doldum.
Şeker gibi tad bile aldım.
İyice büyük karpuz oldum.

Bir gün ayırdılar kardeşlerimden.
Kopardı beni çiftçi kökümden.
Aldı beni toprak ana annemden.
Götürdü beni puflayarak kucağında .

Bir traktör vagonuna kondum.
Vagonda yüzlerce arkadaşla buluştum.
Oradan da şehire koştum.
Kendime halde bir alıcı buldum.

Halden ayrıldık geldik şehire.
Kocaman bir kamyonetle.
Manav kucakladı bizi memnuniyetle.
Girdim oradan bir fileye.

Fileden buzdolabına kondum.
Orada soğuktan adeta dondum.
Buz gibi soğuk bir karpuz oldum.
Oradan da kesilerek sofraya kondum.

Bir çocuğun midesine indim.
Bir çocuğa vitamin oldum.
İşte arkadaşlar benim masalım.
Turan Yalçın
Tokat 1985