Mevsimin hüzün kervanı ha çıktı ha çıkacak
Yükünü yükleyen benim,yolları açık olsun
Yeter peşinden gittiğim,bir ömür ağır aksak
Ey can,artık şu bedenden vakti dolup çık olsun
Yok umutla yollarını beklediğim hiç kimse
Bir hikmeti olmalıdır burda mola verdimse

Bulut niye rüzgara sitem eylesin küssün
Diyar diyar gezdirir saçlarını okşayıp
Bırakta tüm hüznünü akbabalar bölüşsün
Bir balta darbesiyle dallarını budayıp
Yazık gelen,gidenden biraz farklı değilse
Hikayeyi,yazandan,başka alan yok hisse

Sen misin son seyyahı,bu sahrada şaşırmış
İmdadına ne vaha,ne kervan,ne bir kuyu
Senmisin ’’Leyla leyla’’dağdan dağa haykırmış
Şimdi özlemle bekle,derin sessiz uykuyu
Ecel oku kirişte,kılıç kından çekilse
Vuslat vakti yaklaştı,Azraile gülümse

Yürü,ardına bakan,bir şey bırakmış demek
Bulurlar merak etme,sana da orda bir yer
Minarede bir salâ,yolcumuz var diyerek
Dostları düğününe,böyle davet ederler
Musallada şu yatan,doğrulsa dile gelse
Gerçek hayat ötede,bu hayat rüya dese

Tutup ortadan yırtmak zifiri geceleri
Perdeleri indirmek,pencerelerden bir bir
Çözmek öteye ait bütün bilmeceleri
Azrail içeriye böyle buyur edilir
Vadesini doldurur,biter şüphe vesvese
Böylesi bir şehadet,nasip olmaz herkese…..

16.06.2018. GÜREL Nezlim