AH AŞK!

Gönlüm baharları yaşasa da
Her türlü hüznü gördü bu gözler
Bütün acı sözleri tattı dilim
Zamanı yolcu ettim her akşam
Güneşle beraber
Gece yokluğunda üşüdüm
Martıları besledim saçlarıma konan
Yoklukları üzdü denizleri
Hüzünle vurdu dalgalar sahile
Sildiler kumlardaki yalnızlığın izlerini

Mevsimleri saydım parmaklarımla
Günleri kazıdım duvarlara tırnaklarımla
Her doğduğunda
Hayatımın sabahına
Yüzüme güneşi sürdüm
Duaya açılan avuçlarımla
Gönlümü aydınlattı
Gözlerim kaldı hayallerimdeki
Doyumsuz güzelliklerde
Gökkuşağı ektim toprağa
Dünya coştu renklerle

Kendimi sevindirdim yine
Sen gelince aklıma
Coşuverdi işte
Müebbet sevgilere mahkum yüreğim
Ve aydınlanıverdi dünya
Fidesi cennetten getirilmiş
Kökleri toprakta bedenlenmiş
Dalları gök kuşağı gibi yeryüzüne doğru sarkmış
Tenimin hücre hücre
Her yanını sarmış
Sevgi ağacının meyvesi aşk
Ah aşk!
Böyle oluyor işte
Sen gelince aklıma
Anılarım canlanıveriyor düşte

25-01-2012
Şair, Burhan AKSU