0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
985
Okunma
Sessizce yürüdüm o dar sokakta,
Arkama bile bakmadım.
İçimden bakmak gelmedi.
“Neden?” diye sorma.
Söylemem.
Kendim bilirim sadece.
Gözyaşlarım dökülüvermişti.
Görmeni istemedim.
Yerdeki taşlar bile şahitti,
Damlalar dökülmüştü üstlerine.
İzleri hala belli,
Sessizce duruyorlar orda.
Seni gördükleri o günkü gibi.
Rıdvan GANİOĞLU
5.0
100% (2)
