Beni artık duymayacaksın, biliyorum.
Hıçkırıklarımı yüreğime gömeceğim.
Gözlerime bakmayacaksın, hissettim.
Bakışlarım kararacak ufuklarda hep sana hasret...

Dökmeyeceğim yaşlarımı bir damla bile
Gözlerimde senin hayâlinle saklayacağım.
Sanıyorum bana arkadaş artık
Şiirlerini kulağıma fısıldayan rüzgâr,
Yaşaran gözlerimi eli silecek,
Yüreğim o elleri, elin bilecek...

Benden çaldı felek bakışlarını,
Küçücük de olsa bir anım kalsın,
Sana hasret her boynumu büktükçe,
Ne olur gözlerin bir an mâziye dalsın...

Gülmeyecek yüzüm eskisi gibi,
Kapkara bulutlar sardı yine mahzun başımı.
Anıları sakladım hazine gibi,
Gönlümdeki kadife bir bohçada.
Sakladım gözlerden, kimse görmesin,
Senle anılarıma perde germesin.

En son bir dileğim var, unutma beni,
Annenin sevdiği mavi mineler
Ve dudaklarımda bir şarkı ile
Hatırla ellerimi, sana uzanan,
Kim bilir olacak hep baharlar hazan...
Seslenecek her seher sesim uzaktan:
Sararmış bir defterin yapraklarından:
Unutma beni...unutma beni...
Unutma beni...unutma beni...

Dilime takılan bu sözler ile,
Düşmeyen yaş dolmuş bu gözler ile,
Güz güllerinin mahzunluğuyla
Sararmış, hasret dolu bu yüzler ile,
Yüreğime nakşolmuş bu izler ile,
Sesim çınlasın hep kulaklarında:
Unutma beni...unutma beni...
UNUTMA BENİ....

Hâlenur Kor