0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
892
Okunma
Suya dokunduğumda kendi sesimi işitiyorum
Bir çığlığın damlaya dönüşmesi gibi
Kendimi o damlada boğuyorum
Gözlerimi saklıyorum sonra
Tıpkı güneş pırıltısıyla kapatan kirpiklerimin hicabı gibi...
Sessizliğim sade bir kahvenin köpük gürültüsünde
Gözlerimin rengini anımsatıyor
Kendime bakmak gibi işte
Hüznümü yudumladığım renkte içime atıyorum
Tanımadığım bir kitapta kayboluyorum
Yüzlerce kilit var ellerimde
Hangi kelime açacak kilit ruhumu bilmiyorum
Tek tek noktalardan sonra umudum diyorum
Perdenin ardında sessiz yürüyen geceyi görüyorum
Şehrin yüzünü sımsıkı kapamış
Bir kaç aşina şarkı dilime dolanmış
Bilerek sözlerini unutuyorum...
Yağmurun bahanesi bulut misali
Sürükleyip getiren rüzgarın elinden tutuyorum
Belki de gecede gökkuşağı arıyorum...
Aybüke
5.0
100% (2)
