Nazlı yâr, gönlüyle, sohbete dalmış
Tatlı söze hemen, kanarım diyor
Fettan bakışlardan çok yara almış
Kahve göze hemen, yanarım diyor

Hicranı yaşamış, mevsimler boyu
Ömrünü adamış, sevdiğim deyi
Ders yapmış, her aşktan aldığı payı
Güler yüze hemen, dönerim diyor

Yok diyor dinleyen, hiç beni seven
Bu yüzden yürekte, kalmadı güven
Yara kanadıkça, kalbim kan revan
Aşkta haza hemen, konarım diyor

Gördüğü her yer de, bak nasıl över
Rol yapar günlerce, dizini döver
Beni dinleyense, sade dört duvar
Döner buza hemen, donarım diyor

Esen yelden bile, nem kaptığını
Kaç fırsat kullanıp, kaç teptiğini
Yalan mı, doğru mu, her yaptığını
Alır baz’a hemen, sınarım diyor

Dikkatli ol diyor, kendi kendine
Rastlamamış meğer, hiç menendine
Bağlı kalmış oysa, her dem andına
Meşki tuza hemen, banarım diyor

Mor dağların eteğinde, gül iken
Issız vahalar da, bir çakır diken
Lüzumsuz her gönlü, sevdadır yakan
Vurur saza hemen, pınarım diyor

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ