4
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
834
Okunma
bir zamanlar,
sahnede oynanırdı
tüm oyunlar,,
herkes rolünün gereğini layıkıyla yapardı
ayna karşısına tuttuğumuz aynalardan yansıyan o uçsuz seyirciyi memnun etmekten geçerdi
aynı ad ile gerçeğe uyarlanan
uzun metrajlı filmlerimiz
sonra,
gün ışığıyla karardı perdeler
ne ayna kaldı geride
ne de sır çatlatan replikler
zaman içinde sihirli küreler aradık
büyüden medet uman fragmanlar eşliğinde
rol yetmezliğinden ölen sahneler
kapalı gişelere gömüldü
anı defterlerinde
artık son söz ile sözlenecek ön söz derdinde değil hiç kimse
anılar defterde tozlanır
an ise
nefes alır
-dan yola çıkıp
münasip bir durakta indirmek gerekirse konuyu
..
bu rolü benimle paylaşır mısın
söz,
sahnede toz yok
yutmayacaksın..
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
