Akrep dereye düşüp boğulmamak için çırpınmaya başlayınca hâline acıyan kurbağa ;
...." Bu akrep ama olsun..Kurtarayım bari " der..Ve gidip akrebi sırtına alır..
Derenin ortasına doğru geldiklerinde ölüm tehlikesini atlatan akrep kurbağanın yumuşak sırtını görünce dayanamaz ve mâlum işine döner..Durumu fark eden kurbağa;
...." Ne yapıyorsun ! " diye sorar.. Akrep pişkin pişkin cevap verir..;
.... " İşimi yapıyorum " der.. Kurbağa dayanamaz ;
...." Biraz önce ölümle pençeleşiyordun..Acıdım ve seni ölümden kurtardım..Bana da mı ? " deyince akrep o meşhur sözünü söyler...;
....." Ben akrebim ve işim bu !....

Alışkanıklar kolay bırakılmyor efendim. Adımız çıkmış bir kere kim olursa olsun, hangi güzellikte eserler sergilerse sergilesin huyumuz bu ya; illâ hata arayacağız !

..Neden bu eserler dörtlük dörtlük ? Ya da bâzan beş, bâzan altılı.. Ben bu sayfalarda bu kalemin aynı minvaldeki daha uzun eserlerini okumak istiyorum.. Şiir hüvviyetinde ve en az üç kıta ( yukarıya doğru sınır olmaksızın)..

Şaire hanım " bunlar kolye " diyebilir.(Gerdanlığı üstad Abdurrahim Karakoç kullandığı için)

Ya ben daha uzun kolye istiyorsam?
Ya boyuna birkaç kez dolanmasını tercih ediyorsam?
.......................

İşin latifemsi boyutu bir yana; anlam, ses ve tarz itibarıyla serileşen çalışmalardan birini daha okumaktan memnunun şahsen.

Fırsat buldukça okuduğum bir kalemi ziyaret etmekten de..

Teşekkürler efendim.

YusufZiyaKarahasanoğlu tarafından 5/25/2008 4:29:07 PM zamanında düzenlenmiştir.