Sen gittin diye
Söküp atamam yüreğimden seni
Bu aşk yarım kalmayacak
Ölümüne sevdim
Beni hayata bağlayan tek gerçeğim sensin

Mutluluğu aradım bakarken gözlerine
Gün batımını izlerken sessizce
Acılara gözyaşlarımla gülümsedim
Yine de sana yaranamadım

Şimdi çok uzaklardasın
Veda etmeye elvermedi yüreğim
Elveda dediğin de
O mahzun yüzüne bakamadım
Güle güle git diyemedim

Kaçıncı düş kırıklığım
Alıştım en sonunda yokluğuna
Sensiz gezdiğim kıyılar bomboş
Ne senden bir iz var
Ne de geçmişimizi hatırlatan hiçbir şey

Oysa ne hayallerimiz vardı
Gerçekleşmeyeceğini bilsek de
Gözlerimizi kapatırdık ikimiz de
Artık uçmuyor kuşlar üzerimizden
Göç zamanı geldi belkide

Ruh ikiziyiz diyorduk birbirimize
Aynı şeylere ağlayıp gülerken
Bazen çocukçaydı davranışların
Seni anlamakta zorlanıyordum zaman zaman
Mevsimler gibi değişiyordun

Acının rengi bile değişti
Kimine göre beyazdır kimine göre siyah
Ben seni yasaklarda sevdim be gülüm
Bazen cennet olur başını koyduğun yastıklar
Bazen de cehennemi yaşarsın olmaz sabahlar

İsyan edersin onsuz gecelere
Hayatı kendine zindan edersin
Hani bana yazdığın
O kahreden mektubun var ya
Çok acıttı içimi
Kendi ellerinle mi yazdın
Ölüm fermanı mı
Kader mi desem alın yazım mı
Yemin bozdurdu sözlerin
Onlar mezar sırrımız değil miydi

Sadece seni sevmekti suçum
Günahımın kefaretini ağır ödedim
Söyle
Çok şey mi istedim
Mutlu bir yuva kurmaktı özlemim
Yalan mıydı yaşananlar
Yoksa bir anlık heves miydi
Bilmiyorum
Aşkı ölümle temizleyen
Kalemi daha kırılmamış şiir yazılacak mı ...




Refik
03 . 06 . 2018
İstanbul