Demir atıp kalma gönül mazide
Haydi davran; dünü bırak ardında
Ömür denen şu üç günlük gezide
Anı yaşa, anı bırak ardında

Yola revan ol ki aşkın iline
Sevda kuşu yuva kursun dalına
Tamah etme yalan dünya malına
Evi barkı, hanı bırak ardında

Sevda denen ülke ırak derlerse
Varması zor, mevsim kurak derlerse
Geçmek için kurban gerek derlerse
Sen varıp git, beni bırak ardında

Kısmet olup dost köyünü bulursan
Mesken tut, kal, yârdan davet alırsan
İki tercih arasında kalırsan
Aşkı al git, kini bırak ardında

Bakan herkes aşkı görsün halinde
“Özüm sevgi, beni böyle bilin”, de!
Adın kalsın yarenlerin dilinde
Olumlu bir kanı bırak ardında

Güller açsın yüreğinde, yüzünde
Sevgi olsun söylediğin sözünde
Dile gelsin erenlerin sazında
Kalp titreten tını bırak ardında

Sen örnek ol, onlar hayal kursunlar
Gece gündüz kafaları yorsunlar
Bu nasıl aşk böyle diye sorsunlar
Meraklı bir konu bırak ardında

Haydi gönül, yürü kendi yolunca
Mecnun susar, Mülkî dile gelince
Leyla anlar; sen Mevla’yı bulunca
Feda eyle, canı bırak ardında!

Aslan Avşarbey (Mülkî)
15.05.2018-Eskişehir