3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1959
Okunma
Leylalı sevdalı hummalı bir gündü.
Gönlümdeki çöller biraz olsun güldü.
Öyle şendim ki o gün gönlüm Leyla’ya sürgündü.
Hasret bize hicran Mecnun’a düğündü.
Hazzın bahçelerinde Leyla’yla bütün gün dolandık da.
Ne haz aldığımızı bilemez kimse ondan başka.
Bu haz içinde veda edilir sanmayın aşka.
Gelir mi bir daha bilmem Leylalı günler.
Olsa da dünya durdukça anlı şanlı düğünler.
Yâr gönlümden çıkamaz istese de taşra.
Aşk sarhoşu dil söyler birkaç beyit birkaç mısra.
Gönül ister ki bundan böyle yaratandan,
Ne yağmur dinsin gönül dağında ne boran.
Şekvam yoktur olsam da yâre yalvaran.
İstesem de çıkamam bu şehr-i Ankara’dan.
Geçsem de serden, kurtuluş yok gönüldeki yaradan.
Asıl Leyla çağırmakta bizi maveradan.
Ankara,24.05.2008
Cevap Yaz