1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
656
Okunma
Çaresiz haykırışlarında
Hasretle bağdaş kurmuş yalnızlığı
sessiz ve en sensiz günlerinde
geç kalmış masalın mutlu sonu halbuki
çaresi olmayan sessizlik midir?
uykusundan uyanmış
savurup geçtiği sefilliği midir?
yarasına yenilen bir yürek o
olmaz artık ümidi
küllenmeye mahkum kafesinde
ruhu islenmişti,artık çok geçti...