nâme’ki

Mektubuma cevap diye üç damla yaş göndermişsin
bir dipsiz bakış
bir süveyda kaos,
ki arka planına işlediğin gülümsemeyi koklayabiliyorum
kotarabildiğim kadarıyla bu cılız ruhumla
seni anlamaya gayrete azimliyim
sanma ki talimliyim
cesaretim için talihliyim belki

çağ yangınında yananı serinletmek zordur bilirim
gün yanığı geçer de çağ yanığı hep bir sızı bırakır,
yaktığ’ruhun zifiri hücresinde
sanırım bir tür immün sistemi vazifesi vekaleten
belki de bundan yalnızlığı en yalın anlamıyla kucaklıyorsun
gamzelerinde müstehzi misillemelerle

direncine hayranım
hayranım direncine

hani titremiş ama üşümemiştin eksi kırkbeşinde soğuğun
terlemiş ama beklemiştin artı kırkbeşinde sıcağın
“bana ne “ leri ve bahaneleri müebbetle sınamıştın
söz dağarcığındaki billur kulede
senin olduğun yerde hep bir eksikti yeis
bir fazlaydı umut
“yap ve unut” derdin gece hummalarında kendine
bir yetim kimsesizliğinde girerken kalabalıklar ortasında
yeni yıllara


bugün senden çok bahsettim
kızarsın şimdi
gökyüzüne bak
en parlak yıldızı bul
ona astım selamımı say
hicranımı kokla

lakin sen cevabında aracı kullanma
dua et
ülkem ve yarınlar için
yeter

Farzımuhal