Git ve artık, göze batan kalemini,
Uygun bir yere bırak….

kalem olması gereken yerde.. kutluyorum içtenlikle...

Çocuklar;
Artık ben sizi yazmasam diyorum.
İnsanlar sizi duymak istemiyor, biliyorum.
Siz sokak çocuklarısınız.
Trafikte cambazlık yapar, cam siler,
Büyüklerden de bir ton dayak yer,
Bazen de vurup kaçarsınız,
Daha dar sokaklara.
...................................
ben bu mısralardayım şair

yaşamı sorgulamak sana bana düşer
tahtamız evren kalemimiz yürek akılla yürek sonsuz dur şairim
bugün alkışlarım sana ve duygularına
başarılar sokaklardan

KALEM BIRAKMAK.

Çocuklar;
Artık ben sizi yazmasam diyorum.
İnsanlar sizi duymak istemiyor, biliyorum.
Siz sokak çocuklarısınız.
Trafikte cambazlık yapar, cam siler,
Büyüklerden de bir ton dayak yer,
Bazen de vurup kaçarsınız,
Daha dar sokaklara.

Zaten sattığınız ne?
Altı üstü kağıt mendil.
Oysa çoğunuzun burnu akıyor bak.
Üstünüz başınız dökük,
Anneniz örmüş süeterlerinizi,
Güneşte ağarmış, solmuş renkleri.

Yok yok ben kuşlardan böceklerden bahsedeyim.
Ya da aşk deyim,
En yapmacık kelimelerle.
Leyla ile Mecnun diyemem ya,
Temiz sevdalara rastlanmayan bu günlerde.

Artık ben sizi yazmasam diyorum.
Şiirlerde güzel durmuyorsunuz biliyorum.
Hem üzmelere hakkım mı var,
Gözleri kapalı ve sağır insanları.
Geriye kalan kaç kişi, ya da yüzde ne kadar?

Varoşlar desem hep bahtı kara.
Filistinli ise çocuk, gözleri kara ve kuş lastikli, ya da sapan.
Iraklı ise ya da Afgan,
Her an rastlamak var, bir mayın parçasına.
Ya da namusu kırık,
İşgalci askerlerin adam azmanı tecavüzlerine kurban gitmek.

Hoş şeyler değil bunlar.
İç karartır sadece.
Hem yazsam kaç kişi anlar,
Bıraksam, kalsa mı olduğu gibi karanlık geceleri.

Yok yok ben ağaçları, çiçekleri resmedeyim.
Ya da aşkından uykusuz kaldım deyim,
En yapmacık geceler boyu.

Çocuklar artık ben sizi yazmasam,
Bütün yazdıklarımı çöpe atsam.
Ya da başımı meyhanelerdeki bira fıçılarına sokup,
Sarhoş baksam dünyanın bütün sokaklarına.

Zaten siz yetimsiniz.
Kahpe felek denilen hayattan,
Kim bilir ne silleler yemişsiniz,
Boyunuzdan kat kat fazla.

Ben size sütte yetiremem ki çocuklar, boyunuz uzasın.
Dünyanın düzeni böyle.
Çıkar önde,
İnsanlık hep geride, bırak geride kalsın.
Şu an kaldığı yerde.

Hem bu ne biçim şiir.
Herkes pembelerde dolaşıp durmakta,
Alkış almakta.
Ve tüm egemenler " onlarla gurur duymakta"
Sense çomak sokmaktasın,
Düzenin en mahrem deliğine.

Belki yüreğin yanıyor, belki merak,
Belki küçücük bir ışık sızıntısı olsun, umarak.
Yazma oğlum bu şiiri, git şu sokaktan,
En ışıltılı caddelere git.
Kalsın sokaklar yazgısıyla baş başa,
Git ve artık, göze batan kalemini,
Uygun bir yere bırak….


HARİKULADEYDİ YİNE ŞİİRİNİZ,TEMASIYLA,SANATSAL DEĞERİYLE,YALIN VE AÇIKLIĞIYLA.
YAZMAYIM DEMİŞSİNİZ MISRALARINIZDA ;DUYARLI YÜREK SUSARMI SAYIN ÜSTAD.SİZ YAZMAYA DEVAM EDİN İNANIN ANLAYANINIZDA VAR OKUYANINIZDA KUTLUYORUM EFENDİM HER DAİM TOPLUMSAL YARALARIMIZA,ACIMIZA,BAYRAK ŞİİRLERİNİZ DAİM OLSUN.SAYGILARIMLA.

kalemi bırakırsak..
kim yazacak bu umut şiirlerini...
kim o masumların hakkını soracak başını kuma sokmuş
aşka ağaçlara şiir adayanlara..
şiir toplumsaldır...
toplumsa acı içindeyse..
acıda yazılır şiirde

Belki yüreğin yanıyor, belki merak,
Belki küçücük bir ışık sızıntısı olsun, umarak.
Yazma oğlum bu şiiri, git şu sokaktan,
En ışıltılı caddelere git.
Kalsın sokaklar yazgısıyla baş başa,
Git ve artık, göze batan kalemini,
Uygun bir yere bırak….

Yanılıyorsunuz bence bu kalem bırakılmaz, sağ duyulu insanlar oldukça şiirleriniz okunuyor ve okunacakta, duyarlı yüreğinize tşk ler sağolun var olun siz ve kaleminiz hep yazsın tebrikler...saygıyla.

şiir bu olsa gerek !,
siz yazın
Cemal Eroğlu,
inanın anlayan var !.

kutlarım..

siz yazın daima
taki sağır kulaklar açılana dek.toplumun yaralarına ne güzel basıyorsunuz kaleminizin ucuyla
yazın siz görmez gözler görene dek.
duyarlu yüreğinizi ben alkışlıyorum alkış almak için bir çok şiirler yazılıyor din ,millet, bayrak adına
populizm yapmayıp açık yaralarımız gözümüze soktuğunuz için bir kez daha kutluyorum sizi.
varolun siz emi.

Artık ben sizi yazmasam diyorum.
Şiirlerde güzel durmuyorsunuz biliyorum.
Hem üzmelere hakkım mı var,
Gözleri kapalı ve sağır insanları.
Geriye kalan kaç kişi, ya da yüzde ne kadar?

Harika bir toplumsal duyarlılık örneği ve harika bir anlatım ,hiciv ve kinayeli yergi üslubu.

Kaleminize sağlık can dost. Bu konuda benim de "SOKAK ÇOCUĞU" isimli bir şiirim bu sitede mevcut. Zaman bulursanız okumanızı rica edeceğim.
Selam ve saygılarımla.

Kalsın sokaklar yazgısıyla baş başa,
Git ve artık, göze batan kalemini,
Uygun bir yere bırak….

Ne sokaklar yazgısıyla kalacak
Ne de yazan kalemler bırakılacak
Olanları anlatmak için ortam daima olacak ...

Kutlarım duyarlı kaleminizi , sevgiler ........

Belki yüreğin yanıyor, belki merak,
Belki küçücük bir ışık sızıntısı olsun, umarak.
Yazma oğlum bu şiiri, git şu sokaktan,
En ışıltılı caddelere git.
Kalsın sokaklar yazgısıyla baş başa,
Git ve artık, göze batan kalemini,
Uygun bir yere bırak….

EVET ONLARIN EMEĞİNDEN YARARLANAN KİŞİLERE NE DEMELİ.BİR YARAYA PARMAK BASTIĞINIZ İÇİN SİZLERİ KUTLARIM.YÜREĞİNİZ DERT GÖRMESİN.RABATLI

duyarlı kalem olmak bunları yazmak değilmidir
görmeyenlerin gözüne sokmak
duymayanların kulağına çığlık olmak değilmidir

gülüşleri yüzünde kalan çocuğu
açı ,yoksulu
ölümün kol gezdiği ülkelerden yükselen sessiz çığlığa ses olacak kalemlerimiz
aşkta yazacağız tabi
sevgi olacak ki
çoğalacak ki yüreklerde
savaşlar zulümler olmasın

şimdi yazma zamanı şair ...ses olma zamanı
duyarlı yüreğin dert görmesin
saygıyla sevgiyle






gülenaz tarafından 5/24/2008 10:57:13 AM zamanında düzenlenmiştir.

sİVASTA yOKSUL çOCUKLAR şiir geldi aklıma
Çocuklar kimsesiz çocuklar sebgiiyi daha fazla hakederler
Şiiriniz bu anlmada sosyal bi yaraya dokunuyor
Saygıyla