Anne...Ne zordur bir anneye evladını kaybetmek Tesellisi mi olur ölümün yok olmanın hiç in Boşluklarda gezmenin başıboş ıssız bir adada Duvarlara bakıp bakıp yıllarca ağlamanın Tesellisi mi olur bitmişin yitmişin Sıvazlasan sırtını okşasan elini gitmişin Ne zordur bir anneye ne zordur anlatması Gidenle gidilmez demenin acısı dudakta kalınca Anne Başını vururda vurur hüznüne geçmişine silinmişe Yemek yanar su biter tüp biter ev darmadağınık Teselli eder mi iki kuruşluk eğlenceler -teselli Çoktan yitmiş buz gibi eller ısınır mı tutunca avuçlarında Yaşayan bilir acı düştüğü yeri yakar -boş bunlar boş Teselli olur mu hiç anne -evlat –ANNE…… |
"sana oğlu kaybedilmiş bir annenin acısıyla sesleniyorum
ben ölürüm lamia
nefes alarak kalbim çarparak
şehrin belleğini zonklatarak ölürüm
salgın vebadır şehre kayıpoğulsancısı
bitirim mahçup gayriresmi
yıkar tahtını saltanatın
korku öde çığlık anamın sancısına karışır
ben yeniden doğarım lamia
bir avuç et üç gram kanpıhtısı
sonrasız canhavli
çağötesinden kalma bir fosilim
anamın evlat deyip bağrına bastığı "
Yüreğinize Sağlık