Dervişin Zikri...

Pir, sultan, şah,değilim
Hakikati özlerim, özlerim.
Gel kerametine muhtacım.
Sen fikrim, sen baş tacım.
Yüreği yanık bir dervişim.

Sana muhtaç, aşık bir garip dilenciyim.
Aşkın şarabını içsem diye beklerim.
Dünüm bugün hep seni, seni gözlerim.

Rengi solmuş kalbi berbat insanların.
Ağlarım haline, dünya benim diyenlerin.
Allah hu Allah diye bir ben mi ağlarım.

Ağlarım haline, haram lokma yiyenlerin.
Allah hu Allah diye bir ben mi ağlarım.
Ağlarım haline, felakete batmış derin,
uykuya dalanların.
Allah hu Allah diye bir ben mi ağlarım.

Yanarım kendi yarasına merhem olanlara,
bir ben mi yanarım.
Yanarım yalan fetva verenlere,
bir ben mi yanarım.
Yanarım akı kara kılanlara,
bir ben mi yanarım.

Yanarım Allah hu Allah diye diye.

Dervişin fikri..

Tapduk dergahında yanarım.
Bir garip Yunusum der yanarım.
Kah Pir sultan kah Yesevî olurum.
Ağlarım Allah hu Allah diye ağlarım.

Vardı garip bir Nesimi der ağlarım.
Abdülkadir geylani der gam bağlarım.
Hallâc-ı Mansûr gibi alev alev yanarım.
Allah hu Allah diye diye nur beklerim.

Dünya sizin olsun der halime ağlarım.
Şan sizin ben melamet hırkasını giyerim.
Unvan sizin olsun der halime yanarım.
Ağlarım, Allah hu Allah diye yanarım.

Yoktur köşk,sarayım bana yeter hırkam.
İlahi Aşk için dikenli yollarda yürürüm.
Çöllerde cennetin tatlı şarabını içerim.
Allah hu Allah diye diye halime yanarım.

Yanarım Allah hu Allah diye diye...


Suskun//