Çöküntünün
Hız kazandığı bu sinemde
Sonbaharı kuşatan sis sarmıştı sessizce

Her ne kadar
Bir uğraş içine itildiysem de
Çaresiz kalmıştım kendi sessiz penceremde

Hicran tadıydı
Yaşadığım makûs melalimde
Aşkın sönen küllerinde kalmaz korun renginde

Sevdanın tüm
Hecelerinde bir serencam içinde
Sinelerden süzülen nağmelerin mızrap izlerinde

Ne kaldı senden
Geriye her geçen gün eriyince
Umutlarım sensizliğin anlamsızlık hecelerinde

Gözlerimde fer
Kalmaz uykuya hasret gecelerde
Seni hatırlarım sensiz kalırım bir nefeslik can ile

Nasıl bir tutku ki
Akıl erdirsem dertlerim bir dinse
Senin aşkın ile her yanım delinerek öyle çürüse

Bir can halime
Gülse eğlense dalgasını geçse
Sensizlik acısına gark etmese ruhum rahat etse

Ya Rab biliyorum
Sen beni benden daha iyi bilirsin
Sen ki nelere kadirsin aşkların tek adres dergâhısın

Sen mutlak olan
Bir hakikatin iman şahı cenahısın
Sen kalplerin tek sahibi hilkatin banisi yaratanısın