1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
830
Okunma
Ben bilirim demez, akıllı insan
Bin bilse de, bir bilene danışır.
Makam neye yarar, ey câhil adam!
Diploma değil de, bilgi konuşur.
Kimi taytı ile, kimi fesiyle
Binen binenedir, yat hevesiyle
Uzaktan ses verir, siren sesiyle
Tüm gemiler, iskeleye yanaşır.
Yol alınır ancak, nefsi güderek
Hedefe varılmaz, çöplük diderek
İnsanlar anlaşır, sohbet ederek
Hayvanlarsa, koklaşarak tanışır.
Habîbi göklere, çıkardı Burak
İmandan mahrumsa, gönüller kurak
Gassal, kefen, tabut; mezar son durak
Her an mevtasını, bekler teneşir.
Hayran olunmaz mı, yarattığına?
Güneşin hem doğup, hem battığına
Cemâl şöyle dursun, Hak ışığına
Bakılmaz güneşe, gözler kamaşır…
08/05/’18
Hanifi KARA
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz