Gülerdi gözlerim seni görünce,
Kalbim küt küt atardı.
Hatırlamıyorum kaç kez düştüm,
Ayaklarım birbirine dolanırdı.

Hay Allah…….
Nerden geldin aklıma?
Yirmi sene öncesinden,
Komşu oğlu Yaşar.

On yaş büyüktü benden,
Kömür karası saçları…..
Zeytin gibi gözleri vardı.
Ah…….Yaşar ah……..
Ne zaman bir yere gitsen
Ben senin gölgen.

Kim söylerdi bakkal Ahmet amcaya?
Yoksa çok mu kurnazdı?
Gözleri hep üstümde,
Ne zaman seni takip etsem,
Dikilirdi önüme…….
‘’DOĞRU EVE‘’

Ve işte duydu herkes,
Babam nutuk peşinde.
Kara sevda gibi,
Umut yitik, fer gidik…
Geçer demişti gariban anam,
Geçme di yeminle…….

Geçen seneler oldu…..
Aklım bir karış havada,
Unutmadım seni Yaşar,
Unutmadım daha……
Bir yürek bıraktın bana,
Paramparça…….
Atsam atamam,
Satsam satamam…..