1
Yorum
16
Beğeni
5,0
Puan
1259
Okunma
bu şiirde,
yalnız nefes alamayan solungaçlar
yalnız tutunamayan dokungaçlar
ve yalnız sevişemeyen imbatsız aşklar var
bu şehirde,
yalnız yürünemeyen sokaklar
yokluğuna takıldıkça düşülen çukurlar
ve rakımı günden güne yükselen yalnızlıklar var
çerçevesi olmayan duvar,
duvarı olmayan nü bir resimim şimdi
ve sen çıplaklığımın iz düşümünde
yine bu gece de ol(a)madığın kadar ayrılıksın
külüm kar,
aklım firarken bile
kırmızı dudaklı bir ülkeydi seni bende bilmek
ve toprağında filizlenmekti yalnız sana ölmek…
ilhanaşıcımayısikibinonsekiz
5.0
100% (13)
Cevap Yaz