Yüzünü çevirir geniş mavi göklere,
Bu genişliği, sevgiyi görür canlar,
Sevinç ve mutluluk katar yüreklere,
Papatya güzelliği ile artar heyecanlar.

Ortası sarı kenarları beyaz renkli,
Çevreye baksana ne kadar ahenkli,
Üzerine konan kelebek çok benekli,
Bakar mısın her yer papatya ekili...

Beyaz gelinlik giymiş gibi olur çimler,
Güzelliğin sayesinde görülmez ekinler,
Mayıs ayı ile çevre aşkı senden dinler,
Güzelliğin karşısında kaybolur kinler.

Seviyor sevmiyor diye aşk falını sayar,
Sevmiyor çıkarsa kendine verir ayar,
Seviyor, sevmiyor... Beni duysun yâr,
Sevdiği kişideki aşkı papatyada arar.

Öğrenciler öğretmeni için seni koparır,
Beyazlığı kaybolmaz zannetme kararır,
Bardağa ıslarsan zamanla suyu sararır,
Papatyada sarı ve beyaz renk vardır...

Sen de gönlünü, gözünü papatya gibi aç,
Çevreye hoşgörüden, güzelliğinden saç,
İnsanların çoğu bunları bilmez çünkü aç,
Papatya gibi hoşgörüyü yapmalısın taç...

29.04.2018
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar