Haddini bil gönlüm,
Sen şair gönlüsün,
gülmek senin neyine,
Kendine gel gönlüm,
Bülbül misali, güle konmak neyine.
Senin dünyadan payın,
Gam, keder ve hicrandır,
Pervanesin sen,
senin işin yanmaktır.

Ey gönlüm,
Bir kez olsun beni dinle,
Bahar geldi diye açılıp çiçeklenme
Sen şair gönlüsün,
Tebessüm yakışmaz sana,
Sen, yalnızlığa mahkumsun
Kimse meftun olmaz sana.
Sen, çöle bırakılmış, aç ve susuz mecnunsun,
Leyla damla dahi sunmaz sana.
benden başka kimsen yok anla.

Ey gönlüm
Sen benim imtihanımsın.
Sırattan geçmek sana bağlı,
Şimdi
Sıyrıl tüm hayallerinden,
Bırak tüm hevesleri,
İçinde ki o altın kafesten,
Azad et güvercinleri.
Sen şair gönlüsün
Gayrı lal et dilini,
Yansan da tütme,
Belli etme halini.

Ey gönlüm
Şimdi toparlan gidiyoruz,
Elimizi, eteğimizi çekiyoruz dünyadan.
Vakit Hira ’ya saklanma vakti
İçimizde dua, dilimizde Allah zikri.
Gidiyoruz.
Vakit geldi.