Silip parlatırken eskiyi ’’
Muteber bir aşk gibi saklıyorum
En güvendiğim zamanların yoksulluğuna baktım
Her çocuk misket oynamazdı
Bazıları çobandı
Biz çalı kuşu gibi sekerken
Bazıları uzak okullara giderdi
Hani yanımızda geçerken kaskatı kesilirdi
Nede olsa okumuş çocuk.


Ne dediysem tuttu şimdi ben kahinmiyim
Benden bir şey olmayacağını yıllar önce anlamıştım
Sırtımda kambur gibi taşıdığım geleceği
Bir defa bile yere düşürmedim
İki ayağım yere bastıysada yalan
Çoğu zaman uçuktum ,midem boşken bile
Mişon bile demişti köyüne dön diye.
O zamanlar ileri bakıyordum, şimdi geriye.


Duruyormu diye düşündüm oynayamadığım misketlerim
Dursa bile kiminle oynarım
Bir ben kaldım birde balatlı mişon
Mişon dedimde aklıma geldi
Sanırım kayıpmış
Desenize devran dönmeyecek
Sende kaybolup gittin
Aşağı kapıdan kilise duvarına bakar gibi
Sende olmadıktan sonra
Sıvası dökülmüş ev gibiyim mişon
Nereye baksam
B.ktan.....