Kavak yeli gibi esip başımda,
Beni bin yerimden dağladın durdun.
Gündüz hayalimde, gece düşümde,
Bir pınar misali çağladın durdun.
Aramadım başka çareler sanma,
Kaçtım kendimden de senden de ama,
Aşkın kemendini geçip boynuma,
Gönlümü zülfüne bağladın durdun.
İbrahim Vedat ÇARPAR