Bugün yine havanda değilsin
Mahzunlaşmış yüzün üzgünsün
Gözlerinin pınarları dolmuş
Yağmur bulutları gibi
Dokunsam ağlayacaksın
İçine atıp biriktirdiklerinin
Dışa yansımasıdır bu
Doğum sancısı geçirirken gece
Duyulur baykuş sesleri
Ertelenir gerçekleşmeyen hayallerim
Vakit geçmez zaman durur
Boğazımdan eksilmez hıçkırık sesleri
İsyanım sana değil gülmeyen kaderime
Gözyaşlarım akar damla damla
Bir nehir olur kavuşmak ister denize
Kendimi yapayalnız hissederim
Yüreğimdeki yangınlar sığmaz bedenime
Kırgınlıklarım umutsuzluğa döner
Yanımda yoksan içim acır
Yarım kalır senli hayallerim
İçimdeki çocuk yavaş yavaş ölür
Bir beklentim yok gelecekten
Ne olurdu
Yaşatmasaydın bana ölmeden cehennemi
Ellerimden tutsaydın sımsıkı
Güvendiğim dağlara yağdırmasaydın kar
Kardelen çiçekleri kalmasaydı öksüz
Başımı dayasaydım omuzlarına gözlerim kapalı
Derin bir oh çekebilseydim
Olsun be gülüm ömrüme ömür dediğim
Arkana bakmadan sessizce çekip giderken
Ben senin dönme ihtimalini sevdim

Hatalara yer yok sevgimizde
Kimse dört dörtlük değildir
Kapatma gönül defterini
Açtığın beyaz sayfada ben olayım
Seni öyle çok sevdim ki
Canımda can bildim
Gözyaşlarımla ödedim aşkımın kefaretini
Sana olan sevgim tutkudan da öteydi
Gördüklerin buz dağının görünen yüzüydü sadece ....





Refik
15 . 04 . 2018
İstanbul