Sahilde yürüdüm başım önümde
Senden bir iz aradım
Silmişti yağmurlar ayak izlerini
Sordum seni herkese gören olmamış

Kalabalıklar içinde yine yalnızdım
Bıraktığımız herşey yerli yerinde
Bir sen eksiksin birde nefesin
Duyulmuyor artık kahkaha seslerin
Canıma can katan sevgili söyle nerdesin
Senin için atan bir kalp var
Bilmez gibisin

Bir umut verip çıkıp gelseydin
Yüreğimi yerinden söküp sevseydin
Parçalara ayırmasaydın cam kırıkları gibi
Toplamaya çalışma daha çok dağıtıyorsun

Alışamadım sensizliğe bir türlü
Sensiz nefes alamazken birde yokluğun
Meğer ne kadar doluymuşum
Üzülme diye gözyaşlarımı sakladım
Daha arkanı dönmeden elimle sildim

Sensiz bir hiçim dolmaz ki yerin
Odamın duvarlarına sinmiş kokun
Pencereyi açmıyorum havalandırmak için
İçime çekiyorum özlemle seni ...



Refik
09 . 04 . 2018
İstanbul