Şair bir abimle edebiyatta gemicilik terimlerinin eksikliğiyle ilgili yaptığımız bir sohbet sonucu az önce yazdığım şiir.

ETAMİN
İtiraf ediyorum artık kendime
Evet biliyorum
Sevmiyorum artık seni
Peki neden bu suskunluğum
İplik iplik kendimden kopuşum
Etamin işlemeli inçe renkler gibi
Eteği belinde anele bir düş gelgitleri
Medcezir denkleminde ırgat bir zemheri
Yüzüyor yüzükoyun hayallerim incinmişler dehlizinde
Rüzgara karşı apaz bir can yelkeni
Kalbimi kan toplamış gözlerimde buruk bir kendinden kaçış
Rüyalarım alafranga bir marş türküsü
Düşlerimi hayal gemilerim yakmış
Batan geminin malları sanki
Yüreğim açıkta kalmış bir alarga
Umutsuzluk Ve kördüğüm mesken tutmuş
Yan yana bir abanda
Sabrımın düğümleri kaçmış of çekmeye kalmadı canım
Dudaklarımda aşk terledi
Islak bir sevinç peyda oldu tenimde
Ahraz bir parafla imzaladım seni ömrüme
Şimdi kalmadı seninle bir iddiam ya da hevesim
Mücadele etmekten vazgeçtim

Pınar Doludeniz