Ne sen gittiğin kadar uzaksın bana
Ne de ben olduğundan yakınım sana
Ayrı dünyaların iki insanıyız biz
Saklı tutarım içimde senli duygularımı

Ağlamak geride kalanın anılarındansa
Zemheride nedensiz yanmaksa
Azap kuşları geçse de sessizce
Haberin var mı senin
Mevsimler değişti gidişinle

Kazıdım seni çıkarmamacasına yüreğime
Gözyaşlarımı acılarımdan bilme
Bakma sen söylediklerime
Mutlu ol sevdiklerinle

İçimde yokluğunun yarasını silme
Seni ne kadar sevdiğimi bilme
Yüzümdeki yaş taneleri döner sele
Ertelemek ister gitmelerini
Tek yürek vuruşlarım
Hayatı zindan eder sensiz gecelerim
Alıştım sayende zamansız yaşarken ölmelere
Ahımın bedeli yaksın seni de

Dinlediğim şarkılara dolanır dilim
İstem dışı eşlik ederim
Senin olmadığın mevsimlerde
Bahar olmaz çiçekler açmaz ki
Duvarda ki takvimde yapraklar solar yerinde
Günlere hüzün yıllara hazan düşer sensizliğimde

Gördüklerim bir rüyamı uyanmak istemediğim
Korkularım karabasana dönmesin
Gitme ne olur kal yerinde
Gidip de bende bitme
Bak yüreğimin çocuksu yanı ellerinde
Sensiz anı yaşayamazken
Yokluğuna dayanamam ki ...




Refik
04 . 04 . 2018
İstanbul