Yedi tepeli şehrin, sensin tek sevda gülü
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de
En güzel şiirler de, sensin gönlün bülbülü
Ben kalbini, bilirim, hiç kimse bilmese de
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

Emirgan da laleler, açıyorken rengârenk
Gelmek istiyorum da, zaman gelmiyor ki denk
Şu zavallı yüreğim, aşkla ediyorken cenk
Ellerim uzanarak, gözyaşın silmese de
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

O gülen gözlerin de, kahkahalar geziyor
Saçlarını okşayan, rüzgâr bile seziyor
Gör bak senin sevdiğin, ne şiirler yazıyor
Kirpiklerin ok olup, sinemi delmese de
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

Üsküdar rıhtımında, çevreyi seyre daldım
Gözlerimde canlandın, nasıl kahkaha saldım
Gönül denizlerinde, mutluluğa yol aldım
Sevildiğin bil yeter, sevdiğin gelmese de
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

Topkapı, Sultanahmet, adalara giderken
Rumeli, Fener derken, Çamlıca henüz erken
Cihangir’den manzara, güne veda ederken
Buğulanan gözlerin, arayıp bulmasa da
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

Hisarların ne güzel, sanki birer gerdanlık
Seni görür gibiyim, sol yanımda bir anlık
Elimde çay bardağı, önümde bir çaydanlık
Şu benim yazdıklarım, gönlünü almasa da
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

Kardelenler sararken, gönlünü yoran vardı
Lüzumsuza kim diye, hep seni soran vardı
Oysa deli gönlüm de, kar, tipi, boran vardı
Bizim aşk şarkımızı, plaklar çalmasa da
Bak gözlerin gülüyor, dudağın gülmese de

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ