Anladım ki insan
Kendi cehennemini kendi hazırlarmış
Anladım ki kendi ateşinde yanarmış
Erken diye birşey yokmuş
Meğer insan sevdiği herşeye geç kalırmış
Zaman dedikleri bir kumarmıs
Senin ortaya herşeyini koyduğun
Onların ise hiçbir şeyini riske atmadığı
İyi olanların
Çok sevenlerin kumarıymış zaman
Sonra baktım ki
Aslında sandıkların yanılgılarımmış
Meğer AŞK dedikleri
İnsanların bir birine söylediği
en süslü yalanmış
Ve aslında hiçbir şeyin sonu yokmuş
Bütün vedalar kaderin sana sunduğu
Bir çeşit ızdırapmıs
Gülmek denilen şeyin gerçek olduğunu sanarken ben
Aslında bütün kahkahalar acı örtüsüymüs
En büyük çıkmaz kendine gelen yolmus mesala
Ve şöyle bir gerçek varmış ki
Gidenin kalanın yokmuş
Herşey herkes zaman ayarlı Bir tuzakmıs
Gündüzün farkı geceden
Sadece beyazmış
Şimdi bir sessizliğe bürünürken
Belki yıllar belki ömür sürecek
Bir sessizlik
Anladım ki kendine kırılmak
Başkalarının kırmasından daha acıymıs
Kendini kandırmak yalanların en büyüğü
Kendini kaybetmek kayıpların en önemlisi
Ve kendine susmak
İntiharların en acımasızı
Meğer umut dedikleri şey
Kendime cimri
Sevdiklerime cömert bir yanımmış...

Issız şair Murat Arslan