53
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2293
Okunma
ve
bir daha uyanmadı...!
uyanır mı ki bu şiire....
sen:
kış ömrüme düşen cemrem.
kurumuş dallarımda filizlenen
nazlı-narin tomurcuğum.
bahar yağmurlarıyla çoğalıp yükselen
özlem vadimdeki zarif derecik.
ayrılık uçurumundan kalbimin yatağına
düşen hırçın şelalem.
kara bahtıma ve bağrıma
saçılan açık yeşilim.
baharım merhaba sana...!
merhaba
gecelerime açan beyaz papatyam
merhaba diyorum..!
beyaz kış uykusunda gördüğüm
gül kokan kırmızı rüyam.
merhaba haydi uyan...!
LÜTFEN...!