Düştüğümüz haller, düşman başına
Biraz ötemizi, göremez olduk
Çoğumuz muhtacız, bulgur aşına
Düşümüzü hayra, yoramaz olduk.

Elin bahçesinde, çiçekler açtı
Bizim elimizden, fırsatlar kaçtı
Dost bildiklerimiz, kötülük saçtı
Kısır döngüleri, yaramaz olduk.

Hani adaletti, hani, barıştı?
Hani rekabetti, hani yarıştı?
Çorbaya döndürdük, işler karıştı
Rüşvetin belini, kıramaz olduk.

Alın terli günler, o kadar ırak
Ahlak gelin oldu, çıkardık çırak
Mutluluk yolunda, gerçeği bırak;
Doğru dürüst hayal, kuramaz olduk.

Tosuncuklar çıktı, Ciftlik Bank kurdu
İnek, koyun derken, çoğaldı durdu
Milletin sırtından, vurdu da vurdu
Uzaklara kaçtı, eremez olduk.

Adımız fark etmez, Ayşe’yle Musa
Borçlar boynumuzda, tasayla husa
Kesildi elimiz, kolumuz kısa
Artık sadaka da, veremez olduk.

Diplomalı gençler, başıboş gezer
Emekli, yoksulluk içinde yüzer
Aşıklar, ozanlar, destanlar yazar
Sazda orta tele, vuramaz olduk.

Elbet vatan aşkı, başların tacı
Gaziler, şehirler, haberler acı
Bir tek ölümlerin, yoktur ilacı
Kendi yaramızı, saramaz olduk.

Necati düzenin, çarkına dürttü
Ne alkışladı ne, üstünü örttü
İki kere iki, her zaman dörttü
Gerçekleri bile soramaz olduk.

Necati OCAKCI
02.04.2018
ANTALYA