Çekme gözlerini bırak bende kalsın
Misafiri değil sahibi ol yüreğimin
’ Gönül kapım açık sormadan gir içeri ’
Elinde bir tek bavulun olsun

Gizli öznen olurum
Kötü söylese de her cümlen
Nokta koyamam varmaz elim
Kordan bir ateşsin yüreğimde
Sönmez içimdeki yangınlar

Yandıkça harlandım sardı tüm bedenimi
Böyle çıkar dedin ayrılığın acısı
Sırtta taşınan odunların ifadesi
Eğrisi girmez gönül dergahına
Koşulsuz bir bağlılıktan öte ne ki
Nasıl bir hazdır tarifi yok bunun

Yalpalayarak yürüyorum ıssız sokaklarda
Attığım her adımda gözlerim yerde
Sanki arıyorum senden bir iz
Sarhoşluğum içtiğim meyden değil
Seni kaybetmenin içime yansımasıdır

Bilmiyorum nerdesin hangi yaban eldesin
Mecnun gibi çıktım yollara
Kaf dağının arkasında olsan da
Bana eşlik edecek düş kırıklıklarım

Erosun oku gibi saplandın yüreğime
Ben izin vermesem de
Çıkarmak istedikçe daha çok batıyorsun
Canımı çok acıtıyorsun

İhtiraslarını gülüşlerini al benden
Bırak eski halime döneyim
Pişmanlığım sevginden olmasın
Bir sigara içimi kal yanımda

Rıhtım da hoş bir seda kaldı
Ufka bakan gözlerim nemli
El salladığım son gemidir bu
Göz yaşlarımdan mendilimin rengi değişti ...





Refik
31 . 03 . 2018
İstanbul