kör bir kurşun hızıyla geçerken zaman
yansıyo şakaklarıma bezgin yaşamın
nasılda kahrediyor insanı şu aynalar
nasılda öldürüyorlar
sevmek derken uzunca bir düş olur içimde
özlemi var içimde yaşanmamış yılların
fakat be yavrum be canım
bu yaşta acısını duyarım ihtiyarlıgın
güneşin son ışkları düşerken evrene
acı bir haykırış yükselir uzak iklimlerde
gel görki gözlerim nasılda kızarmıştır
gel görki ellerim nasılda titriyor yoklugunda
yoklugunda nasılda şiirler yakar kanımı
bir biçareyim işte o zaman
ben binlerce kez ölürüm uzaklıgında
benligim sarsılmış ihtiyar daglar gibidir
nasılda çürütmüştür beni sensizlik savası
yok etme çabasındadır beni hayat kavgası
ve hala dönmezsin geriye bir inattır bilirim
bir inattır bunca geçirdigin zaman
kacıncı gün batımlarını geçiriyorum bu şehirde
sensiz seni yaşıyorum umut rengi gözlerinde...