Sabah Olmuyor

Zindan oldu bana sensiz geceler,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.
Dilim şakır oldu, adın heceler,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

Yastık başuçumda; taş mı kesilmiş!
Sözden anlamıyor, karşım dikilmiş.
Şu çaresiz başım ona sokulmuş,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

Senli hatıralar duvarda gezer,
Her şey tokmak olmuş beynimi ezer.
Böyle bir hanede yaşamak çok zor,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

Farzedelim: birden şu kapım çalsa,
Açmaz mıyım, gülüm! Ah, hâlim olsa!
Uzanmışım yere, boylu boyunca,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

Tırnağım tahtaya adını kazır,
Zeynep’i bitirdim, ok, kâlp de hazır.
Şu zor zamanımda gelmez ki hızır,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

Bir tek dostum aydan sızan şu ışık,
Her gün gezer durur, o kime aşık?
Belki onun hâli benden karışık,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

Yusufoğluna hiç uykular tutmaz,
Dert sabaha kadar, yazmakla bitmez.
Dört defter devirdlm, daha bu çok az,
İstesem de gülüm, sabah olmuyor.

29.03.2018

Mehmet Semercio