2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1325
Okunma
Gül, " Keremin közüne, Aslı’nın düşen bir damla gözyaşı" ile oluşmuştur.
Gülün özü ateş, sönmeyen bir kül
Kerem’in, bin yıldır korlanan közü
Neden intizarda, hep şeyda bülbül?
Bundandır, dilinden düşmez avazı
Gülün kıymetini, dokunan bilir
Tutarsan, elinde kokusu kalır
Derinden bakınca, aklını alır
Bundandır, gönülden gitmiyor hazzı
Tüllere bürünmüş, geline benzer
Sırma kaş altında, sana göz süzer
Ruhları nakşeder, gönüller bezer
Bundandır, edası, işvesi, nazı
Yad ellere düşse, içim kan ağlar
Gözlerim yaşarır, ellerim kanar
Yüreğim burkulur, sessizce yanar
Bundandır, yokluğu içimde sızı
Beste ve yorum. : Ayzer Büyüker
Makam. : Özgün
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz