1
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
583
Okunma
Bir insan vardı benim için sevgili gibi,
Kalbimde yaşarken, gözümde ışıktı,
Her gün onu görmek isterdim,
Bütün çiçeklerini ona vermek isterdim..
Uzaktan bakmak bana yetiyordu,
Onun yüzünü görmek her şeye yetiyordu,
Gece rüyalarım gündüzse hayallerim,
Hep onunla sevgiyle gülüyordu..
O okul yolunda yürürken yavaş, yavaş,
Buyurdu bu dünya inan karış, karış,
Allah’ tan sonra onu anardım,
Bir güneşti hayat ışığı ile yanardım.
Onun resmini gece gündüz bakardım,
Bir sigarayım aşık dumanı gibi yakardım,
Bir cennet gibi küçücük kalbindeydim,
Bazen coşardım bazen onu arardım.
Attığım her adım ona doğru koştu,
Aldığım nefes ona doğru uçtu,
O benim için yıldızdan daha parlaktı,
Her zaman ışıl, ışıl yanan gözleri aradım.
Cevap Yaz