KINALI YAPINCAK
Bazen ne hissetmem gerektiğini bilmiyorum
Bazen öyle karıştığım,öyle kapalı
Beynimi kemiriyor bu sakinlik,bu dinginlik
Pandora’nın kutusunu aşmış müşkülpesent bir çılgınlık
Ne senin; ne benim
Bir çocuk var kalbimde
Daha hiç büyümeden incinmiş
Bir kınalı yapıncak
Beynimi kemiriyor, yiyip bitiriyor
Kahve telvelerinde demlenmiş düzmece bir zaman
Rüyalarımın arka sokakları tıklım tıklım
Göz gözü görmüyor;yalnızlık çıbanbaşı
Dünden bir karaltı geçti
Varla yok arası bir ıssızlık sızıntısı
İçli dışlı tiz bir yalnızlık
Körebe oynuyor;ebe mi sobe mi
Sırf incitmemek için anılarını
Heykelini diktim hayalinin en ücra köşesine
Çünkü sen hayalimde güzeldin sevgilim
Öyle benim,öyle gerçek,öyle anlamlı
Yakınlarını uzak etmek istedim
Sırt sırta verdim yokluğunla
Sek içiyorum,bir nefeste ürkek bakışlarını
Kalbim açıkta kaldı,
Rüyalarım sessiz
Gecelerim mavi bir ıslak hükümsüzlük
Akıl şilebimde tıknaz bir gerçeklik
Varla yok arası,aklım hayalim almıyor
Artık seni sevecek kadar büyük değil kalbim
Artık seni gözümde büyütecek kadar yüce gönüllü değil gözlerim
Ben seni hayalim saymak için senden vazgeçtim göz bebeğim
Ölmek var,dönmmek yok aetık seni sevmeyeceğim sevgilim