Sabah saat sıfır beş otuz, güzlerim seni bekler
Açık kapımla bu bekleyişim, on bir aydır sürer
Neden bıraktın gittin bilmem birşey diyemedim
Ne uykuya dalabildim, nede sensiz uyuyabildim.
Ne sana vardım,nede ulaşabildim, nede gülebildim.
Seninle olacaktık, ölene kadar sarılıp kalacaktık.
Yapamadım bir oyana, bir buyana yaslandım.
Düşüme gözlerim kapalı dalacaktım, dalamadım
Güneş ağarıyordu, yatağımda şöyle bir doğruldum
Penceremden uzandım baktım gün ağarıyordu.
Uykusuzluk halimle, sandalyeme oturdum kaldım,
Düşünceye daldım, hala neden sana varamadım.
Gözlerimi açtığımda, nasıl oldu anlayamadım.
Ben yatağımdan kalktım, nasıl oldu geri yattım.
Umudumu yitirmedim, kapım açık bekliyorum,
Umudumla bekliyor , sanma beklemekten sıkılırım.
Alıştım ben bu seni bekleyişlere bir gelebilsen diyorum
Nasıl olsa alıştı beklemeye diyemi çevirdin benim kaderimi...