Düğünde ağlanılmaz, cenazede oynanmaz
Yeri gelir ağlarım, yeri gelir gülerim.
Demir tava gelmeden, hiçbir şekil verilmez
Olan kesicileri, tavındayken yülerim.

Fazla bir şey bekleme, ne paşadan ne beyden
Medet umanlar vardır, hâlâ mey’den ve ney’den!
Ne kulundan ne puttan, nede başka bir şeyden
Bir isteğim olursa, onu Hak’tan dilerim.

Tekrarında fayda var, bilinse de sırası
Her şey dünyada kalır, geçmez orda parası
Sabah, öğle, ikindi; akşamdan sonra yatsı
Kul olmanın gereği, beş vaktimi kılarım.

Hak var iken yanlışa, gel gitme bile bile
Toplumdaki dertleri, bir bir getir sen dile
Öksüz, yetim ve miskin; garip/gureba ile
Gerektiği zamanda, ekmeğimi bölerim.

Ayrılığın bir yüzü, ölümü de andırır
Çöldeki o serapsa, her insanı kandırır
Hasretlik çeke çeke, göz ufku aşındırır
Gurbet acı olsa da, ben yolunu beklerim…

16/03/’18
Hanifi KARA