Yorgunum...
Omzumda yüzbinyıllık yükle düşüp kaldım gözlerinin önünde
tut beni..

Suskunum ...

Yarım asırdır aşk uğramamış tenime
Unutmuşum neydi sevmek?
Neydi sevilmek?
Sev beni...

Kırgınım ...

Kimseler okşamamış saçlarımı,
gözyaşlarımı silmemiş
hiç bir yabancının eli
Boşuna haykırmışım en parlak yıldızlara bakarken
Boşuna tutmuşum onca dileği
Affet beni..

Merhemi yok kanayan yaralarımın
Bir avuç içi kadar bile yerim yok dünyanızda
Kırgınım, kızgın olsam
Unuturdum zamanla
Unuturdum çünkü unuttuklarımın da farkındayım oysa

Yorgunum
Omuzlarıma ağır gelmiş
Her bir zerresi sizin umut dediklerinizin
Biraz fazlaca kaptırmışım kendimi

Suskunum
Konuştukça azaldığı için dost dedikleriniz
Suskunum...

Bir cesedin bedeninde kayıp
Yeşile ulaşmayan tomurcuklarım
Unutmuşum neydı beklemek?
Unutmuşum neydi sevilmek ?
Sev beni...

Kırgınım , kızgın olsam geçerdi çünkü
Unuturdum.
Unuturdum çünkü
Unuttuklarımın da farkındayım

Bir yelkene tutunmuşum , okyanusun ortasında
Canım darda , yüreğim azapta nicedir
Kırgınım
En çokta kendime...
En çokta kendime kırgınım belki de
Ben edemiyorum
Ama sen , sen
Affet beni...

Burcu Kurt