Kata külle yapmam, özümle birim
Bir alttan, bir üstten, uçmayı bilmem
Öyle yaşamışım, öyle bilirim
Ölürüm, yine de, kaçmayı bilmem.

Bazıları kışın, taşa oturur
Kurtlar aşa, kuzgun leşe oturur
Davetsiz misafir, yaşa oturur
Destursuz kapıyı, açmayı bilmem.

Düşünür, taşınır, anlarım halden
Allahtan korkarım, korkmadım kuldan
Velâkin tedbiri, bırakmam elden
Konulmamış yurda, göçmeyi bilmem.

Gizlim, saklım yoktur, açıktır kartım
Hem çok merhametli, hem de çok sertim
Babamdan mirastır, mert oğlu mertim
Yediğim sofraya, .ıçmayı bilmem.

Adam olan adam, dostunu kırmaz
Ardından konuşup, bel altı vurmaz
Şişede durur da, beyinde durmaz
Mezeli, mezesiz, içmeyi bilmem.

Allah’a inanır, O’na taparım
Ne yoldan çıkarım, ne de saparım
Muhabbet deminden, hisse kaparım
Sözü ortalarım, saçmayı bilmem.

Necati’yim; deli dolu biriyim
Gönül Ocağı’mın, gönül eriyim
Hak yolunda emek, alın teriyim
Cana can katarım, biçmeyi bilmem.

Necati OCAKCI
14.03.2018
ANTALYA