0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1147
Okunma
Ellerini tutmadım hiç,
Uzun uzun bakamadım gözlerine
Utandım utandığımı da söyleyemedim,
Güneş vardı saklandım
Çocuktum, büyüme ihtiyacı duymadım.
Sonra akşam oldu
Bir sonraki sabaha başka uyandım,
Çünkü sen artık başkaydın
Keşke iki kelam edip
İstemiyorum diyebilseydin,
Sen söylemedikçe kırıldım
Bu kadar önemseyecek vakti
Nereden buldum bilmiyorum.
Eline dokunmadan yüreğinden tutacağıma
Nasıl inandım bilmiyorum,
Kendi kendime bunun kararını
Nasıl verdim bilmiyorum
Sanırım güzel olur sandım,
Kendi kendime gelin güvey olurken
Senin ne hissettiğini önemsemedim bile
Birimiz ister ve severse yeter sandım
Yanıldım, büyük yanıldım.
Sami Arlan..
